Terrasje

Daar gaan we weer. Het wordt een routine ‘s ochtends. Wekker snel uitzetten want dat maakt zo’n herrie, al half aankleden met de kleding die de vorige avond al zijn klaargelegd. De slaapzak zachtjes oprollen, mezelf verder aankleden en opfrissen en dan buiten de slaapkamer de rugzak goed inpakken. Voeten afplakken, schoenen aan en gaan! Vandaag gaat de reis naar Los Arcos. Met een heel lang stuk met niets (12km), alleen maar over gravelpaden, en bijna geen schaduw. Onderweg Ginger uit Wisconsin ontmoet en een tijdje samen gelopen. Uiteindelijk heb ik haar laten gaan omdat ze iets sneller liep als ik. Halverwege de route stond ineens een caravan met eten en drinken. Even heerlijk gezeten om de voetjes wat rust te gunnen. Hier was ook Ginger weer en ook een stel waarvan zij uit USA kwam en hij oorspronkelijk uit Kroatië. Beiden spraken ze Duits, dus ik heb mijn Deutsch kunnen üben. Op het laatste deel naar Los Arcos werd ik ingehaald door Carmen uit NZ uit de eerste albergue. Zij bleek in dezelfde albergue te slapen. Na m’n slaapplek te hebben geïnstalleerd, samen met haar en iemand die zij onderweg had leren kennen op een terrasje gezeten en gegeten. Uiteindelijk was de groep zelfs gegroeid tot 12 mensen, waarvan 1x NZ, 1x BE, 1x NL, en de rest OOS en DE😃. Het ging van Engels naar Duits en weer Nederlands of zelfs mengelmoesjes van twee talen. Erg grappig. Op tijd naar bed gegaan, morgen vroeg op voor een lange dag.